12 Νοεμβρίου, 2008

O λογαριασμός χωρίς τέλος θα έχει άσχημη κατάληξη

To αρχικό σχέδιο 'διάσωσης' των χρηματοπιστωτικών εταιρειών από την Αμερικάνικη κυβέρνηση προέβλεπε 700 δις $ να δωθούν σε διάφορες μορφές στις εταιρείες. Το ποσό αυτό έδη έχει διπλασιαστεί με επιπλέον παράλληλες ενισχύσεις.
Επι πλέον εταιρείες που ήδη πήραν χρήματα επανέρχονται ζητώντας επιπλέον τριπλάσια και τετραπλάσια ποσά από τα αρχικά.

Την ίδια τακτική με παραλλαγές ακολούθησαν ευρωπαικές και ασιατικές κυβερνήσεις(εκτός της κίνας).

Σήμερα πλέον εκτός των τραπεζιτών ΟΛΟΙ ζητάτε κρατικές ενισχύσεις.
Μπορούμε να πούμε ότι επιβεβαιώνονται αυτοί που υποστήριζαν ότι το σχέδιο Paulson θα άνοιγε την όρεξη σε όλους. Και πλέον ο λαγαριασμός είναι ανοιχτός.

Γιατί γίνονται όμως αυτά? Γιατί η πολιτική ηγεσία της Αμερικής σύσσωμη ακολουθεί αυτό το μονοπάτι?

Αν θυμηθούμε πριν το 2008 οι Αμερικάνικες πολυεθνικές κυριαρχούσαν σε ΟΛΟ τον κόσμο σε ολους τους τομείς.
Μάλιστα αυτή η κυριαρχία έδωσε την νίκη στον ανταγωνισμό με την Σοβιετική ένωση και οδήγησε στην παγκόσμια κυριαρχία των Αμερικάνων μετά το 1990.

Η κατάρρευση ολου του οικονομικού οικοδοματος της Αμερικής και μάλιστα όπως αποκαλύπτεται σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς σε συνδδυασμό με την κατάσταση της αμερικάνικης οικονομίας ουσιαστικά οδηγεί σε ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ την Αμερική.

Και όπως διδάσκει η ιστορία καμμία αυτοκρατορία δεν μπορεί να σταθεί χωρίς οικονομική δύναμη.

Οι Αμερικάνοι έχουν χάσει τον έλεγχο όχι μόνο της παγκόσμιας αγοράς αλλά και της δικής τους. Ο συνδυασμός των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, της αύξηση της ανεργίας, των απίστευτα μεγάλων καρατικών ελλειμάτων, με την αδυναμία πλέον της χειραγώγησης των άλλων οικονομιών και την αφαίμαξη των πόρων των άλλων εθνών προς όφελος της αμερικάνικης αγοράς θα οδηγήσει στην παραδοχή ότι ο Βασιλιάς είναι 'γυμνός'.

Η Κίνα κατέχει τεράστιο κομμάτι του Αμερικάνικου χρέους για να διατηρεί την αγορά που θα πουλάει τα προιόντα από την δική της παραγωγή. Τα αποθέματα προιόντων των τελευταίων 2 ετών θα πρέπει να καταστραφούν γιατί θα αλλιώς θα μείνουν απούλητα πάνω από 24 μήνες οδηγώντας σε αποπληθωριστικές πιέσεις.
Στην κίνα έχουν κλείσει ήδη 100.000 εργοστάσια ,αλλά η κινέζικη κυβέρνηση ανακοίνωσε το δικό της πρόγραμμα χρηματοδότησης με έμφαση στις δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές (γέφυρες, δρόμοι).
Το συμπέρασμα είναι ότι οι κινέζοι πολυ ΣΩΣΤΑ θα τονώσουν την οικονομία τους με δημόσιες επενδύσεις και όχι προσπαθώντας να σώσουν ιδιωτιικές εταιρείες περιμένοντας από αυτές να επενδύσουν. Εϊναι επίσης μια στροφή στο εσωτερικό που ισως ακολουθηθεί από εγκατάλειψη των αμρικάνικων ομολόγων με καταστροφικές συνέπειες για την Αμερική και το δολλάριο.

Συνοψίζοντας βλέπουμε λοιπόν ότι οι αμερικάνικες πολυεθνικές ΟΛΩΝ των δραστηριοτήτων έχουν ζημιές μεγαλύτερες από τα κέρδη που είχαν τα τελευταία 100 χρόνια συνολικά.
Ο λογαριασμός για την διάσωσή τους, που είναι αναγκαίο για την διατήρηση της ηγεμονικής θέσης της Αμρικής, έχει ξεφύγει σε μεγέθη που πλέον δεν είναι δυνατόν να χρηματοδοτηθούν.

Το συμπέρασμα είναι ότι οι Αμερικάνοι έχουν τις παρακάτω επιλογές (μόνες και σε συνδυασμό):

1)Την πρόκληση γενικευμένου πολέμου (δύσκολο στην πυρηνική εποχή)

2)Την επιβολη του δολλαρίου ως παγκόσμιου νομίσματος(μιλάμε για κατάργηση όλων των άλλων) με πρόσχημα την σταθερότητα στην παγκόσμια οικονομία, με την Fed κεντρική παγκόσμια τράπεζα και το IMF σε μετασχηματισμένη ρυθμιστική αρχή στο πάγκόσμιο εμπόριο (ουσιαστικά θα περάσουμε σε παγκόσμια διακυβέρνηση με θεσμοθετημένη την Αμερικάνικη κυριαρχία).

3)Το επιβολή ενός σχεδίου New Deal σε παγκόσμιο επίπεδο με σχεδιαστές τα (χρεωκοπημένα) Αμερικάνικα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που βεβαίως θα υλοποιηθεί από τις πολυεθνικές της Αμερικάνικης Βιομηχανίας (επίσης το κατώφλι της χρεωκοπίας).

4)Η χρηματοδότηση του 3 θα γίνει από ΟΛΕΣ τις χώρες από τα συνναλαγματικά αποθέματα τους για όσες έχουν , ή με δανειοδότηση από την Αμερική (που τυπώνει οσα δολλάρια θέλει) για όσες δέν έχουν.

Δυστυχώς ολα τα παραπάνω δεν θα αποτρέψουν μια πενταετία-δεκαετία παγκόσμιας οικονομικής κρίσης με χρεωκοπίες , μαζικές απολύσεις, θανάτους εκατομμυρίων από πείνα στην Αφρική και Ασία, και περιφερειακούς πολέμους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: