O Βασιλιάς είναι γυμνός...

Ζώντας σε ΠΛΗΡΗ απομόνωση, έχουμε δημιουργήσει την ελληνική εκδοχή για τα πάντα.

Για τον πολιτικό διάλογο, την οικονομική δραστηριότητα, την αισθητική αντίληψη, την πολιτιστική ανάπτυξη.

Διολισθαίνοντας επί δεκαετίες στην εύκολη εκδοχή, επιλέγοντας τις λύσεις της μικρότερης προσπάθειας, αναβάλοντας τις δύσκολες αποφάσεις, οδηγηθήκαμε στο αδιέξοδο.

Κάθε μέρα ζούμε τον παραλογισμό της πολιτικής απάθειας, της κοινωνικής διάλυσης, της οικονομικής κατάρρευσης, με απόλυτη παραλυσία.

Τρομαγμένοι από το παρόν και τους εαυτούς μας οδηγούμαστε στην μάταια επίκληση του ένδοξου παρελθόντος, προσπαθώντας να παρηγορηθούμε μέσα από την ψευδαίσθηση της κληρονομικής επιβεβαίωσης της χαμένης αξίας μας, αγγίζοντας πολλές φορές την
γελοιότητα.

Τα συστήματα αναξιοκρατίας, διαφθοράς, φαυλότητας, οικογενειοκρατίας , είναι πλέον τόσο επεξεργασμένα και ριζωμένα που έχουν αναδειχθεί σε εθνικά σύμβολα, κοινωνικές αξίες και σχεδόν επιβάλονται σαν αυτονόητες αλήθειες!

Τον προηγούμενο αιώνα οι παγκόσμιοι πόλεμοι και οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις σε συνδυασμό με την γεωστρατηγική θέση της χώρας μας μας οδηγούσε στο ρόλο του έμμισθου προκεχωρημένου φυλακίου συγκεκριμένων συμφερόντων.

Καλλιεργήθηκε έτσι ένα μεγαλοιδεατικό εθνικό κατασκεύασμα που με δόσεις ξενοφοβίας από κινδύνους άλλοτε από τα βόρεια και άλλοτε από τα ανατολικα σύνορα μας έσπρωχνε περισσότερο στην απομόνωση και στην εσωστρέφεια.

Υπήρξαν οπωσδήποτε κακέκτυπα αντίγραφα, μιμητισμού που όμως με την 'ελληνική σφραγίδα' κατέληγε στην πλήρη ακύρωση και σχεδόν στην παραχάραξη και διαστρέβλωση κάθε υποψίας αφομοίωσης και επηρεασμού από τα θετικά και εκσυχρονιστικά στοιχεία.

Οι δεκαετίες απελευθερωτικών πολέμων υπό την καθοδήγηση αλληλοδιαδοχικών προστατών, που με κύριο όπλο τα χρήματα αγόραζαν συνειδήσεις και διαμόρφωναν το τι είναι εθνικό και ελληνικό, τί είναι ηθικό και δίκαιο, οδήγησαν στην σύγχρονη Ελλάδα που ζούμε.

Όπου τίποτα δεν μας άγγιξε ,αν και πέρασε δίπλα μας. Τίποτα δεν μας άλλαξε αν και πολεμήσαμε δίπλα του.

Ο σχηματισμός της Ευρωπαικής Ένωσης όπου βρήκαμε καταφύγιο αναζητώντας τον νέο προστάτη και καθοδηγητή μας, παρά τα μεγάλα λόγια δεν επιδιώκει την πολιτική ενοποίηση, αλλά στο τέλος ούτε καν τηνοικονομική όπως θα αναφερθώ και παρακάτω. Εϊναι ένας τεράστιος μηχανισμός γραφειοκρατικής διεκπαιρέωσης της κατανομής των πόρων στην Ευρώπη και προστασίας των μεγάλων 'ευρωπαικών' συμφερόντων στον παγκόσμιο οικονομικό ανταγωνισμό.

Τα τελευταία είκοσι χρόνια ζήσαμε την ανατροπή της ισορροπίας των ιδεολογιών, την βίαια ανατροπή συμμαχιών και συνόρων, την επιβολή δια των όπλων της μοναδικής επικρατούσας ιδεολογίας.

Στα πλαίσια της λεγόμενης 'παγκοσμιοποίησης' οι γεωστρατηγικοί προσανατολισμοί άλλαξαν σημαντικά, φέρνοντας την Ελλάδα σε λιγότερο σημαντική θέση και σημασία , ιδιάίτερα για τους ισχυρούς Αμερικάνους.

Αφέθηκε έτσι η διαχείριση και καθοδήγηση την Ελλάδας από την Ευρωπαική Επιτροπή. ¨Ετσι εκτός ελάχιστων ζητημάτων που άπτονται των Αμερικάνικων συμφερόντων τα υπόλοιπα και ιδιαίτερα το ΚΟΣΤΟΣ της Ελλάδας ανατέθηκε στην Ευρωπαική ¨Ενωση.

Οταν μιλάμε για κόστος αναφερόμαστε σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ οικονομικό κόστος. Η Αγγλία μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είχε παραδώσει την Ελλάδα και το δυσβάσταχτο πλέον κόστος που συνεπάγονταν για αυτήν στην Αμερική, και αυτή με τη σειρά της με ευχαρίστηση παρέδωσε στην Ευρωπαική Επιτροπή.

Σήμερα στα πλαίσια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, υπήρξε μια άνευ προηγουμένου διατάραξη της παγκόσμιας ισορροπίας των ισορροπιών στον οικονομικό τομέα.

Η κατάρρευση των τεράστιων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην Αμερική, αφαιρέι από την υπερδύναμη τα εργαλεία για την διαχείριση των παγκόσμιων πόρων προς όφελος της. Η δημιουργία του κενού αυτού αν δεν καλυφθεί ΓΡΗΓΟΡΑ εκ νέου από τους Αμερικάνους κινδυνεύει να οδηγήσει σε απώλεια τεράστιων πόρων που οδηγούνταν στην Αμερικάνικη αυτοκρατορία που απαιτέι τεράστια ποσα και πόρους για την καθημερινή λειτρουργία της.

Η Αμερική σήμερα προσπαθεί ΚΑΤΑΠΑΤΩΝΤΑΣ κάθε ιδεολογία και κανόνα , που επέβαλε παγκοσμίως τα τελευταία είκοσι χρόνια, να ανακτήσει την πρωτοβουλία , να επουλώσει τις πληγές της. Αυτή η προσπάθεια της έχει αποκλειστικά εσωστρεφή χαρακτηριστικά.
Καμμία αλληλεγγύη , καμμία συμαχία.

Η Ευρώπη χωρίς καμμία πολιτική συνοχή , αλλά όπως αποδεικνύεται και καμμία οικονομική ολοκλήρωση , δεν βάζει στόχους κυριαρχίας στο παγκόσμιο περιβάλον, αλλά την απλή επιβίωση του καθένα από μόνου του.

Η Γερμανία με την οικονομική της ισχύ και έχοντας προσφατη την εμπειρία της προσπάθειας ενσωμάτωσης της πρώην ανατολικής Γερμανίας δεν θέλει να επωμισθεί το κόστος της Πανευρωπαικής συλλογικής προσπάθειας και επιβάλλει το δόγμα ο καθένας μόνος του στα ευρωπαικά πλαίσια της Αυστριακής οικονομικής σχολής.(δηλαδή με τον ασφυκτικό έλεγχο του γραφειοκρατικού μηχανισμού της επιτροπής)

Η Γαλλία με κίνητρο τον μεγαλοιδεατισμό του Νέου προέδρου της προσπαθεί με προτάσεις να συγκροτήσει ένα μέτωπο κοινής ευρωπαικής αντιμετώπισης της κρίσης, που όμως δεν βρίσκουν απήχηση καθώς ο Σαρκοζί βλέπει στον καθρέφτη μόνο τον εαυτό του ώς τον νέο Ναπολέοντα, που δεν συσπειρώνει ΄έτσι κανένα , άλλωστε δε υπάρχει ουσιαστική πολιτική προταση.

Η Αγγλία με την χειρότερη κατάσταση στην οικονομία της, ιδεολογικά απομονωμένη από την υπόλοιπη ευρώπη από δική της επιλογή, υφίσταται ίσως από τις χειρότερες των επιπτώσεων της προσάρτησης της στο Αμερικάνικο άρμα , που την έχει όμως εγκαταλέιψει.

Η Ελλάδα συνηθισμένη σε σχέσεις προστάτη και υποτακτικού, που πάντα έβρισκε να παζαρέψει για να της ξεπληρώσουν το χρέος της, σήμερα είναι επίσης αβοήθητη. Και μάλιστα τα συσωρευμενα από δεκαετίες προβλήματα 'ξαφνικά' εμφανίζονται απαιτητικά για λύσεις ΣΗΜΕΡΑ.

Και τα αναδεικνύουν περισσότερο οι χθεσινοί προστάτες και χρηματοδότες. Η λογική σήμερα είναι, πρέπει να παραδεχτείτε τα προβλήματα σας αλλιώς δεν θα λυθούν. Το πρωτο βήμα είναι να τα παραδεχτείτε, μετά θα σας πούμε πως θα τα λύσετε, και μετά θα σας χρηματοδοτήσουμε.

Η πολυτέλεια να σας συντηρούμε με διάφορα προσχήματα έληξε.Το παιχνίδι να κάνουμε τα 'στραβά' ματια στα διπλά βιβλία και την αλχημεία των αριθμων δεν το παιζουμε πια. Οι προτεραιότητες άλλαξαν, και ο χρόνος πιέζει.

Θα παραδεχτείτε ότι ο Βασιλιάς είναι γυμνός και μετά θα σας δώσουμε τα φορέματα που θα βάλει και θα τα ράψετε όπως εμείς θα σας πούμε.

Πολύ φοβάμαι ότι θα δεχτούμε αυτούς τους όρους. Κρίμα ήταν μια ευκαιρία να αλλάξει κάτι σε αυτόν τον τόπο.

Κρίμα να αλλάζει ο κόσμος και εμείς να μένουμε πάντα οι ίδιοι.