Σε κάθε μεγάλη εταιρεία του εξωτερικού και μερικές στο εσωτερικό υπάρχει η έννοια του Προυπολογισμού του επόμενου χρόνου.
Κατά τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο αρχίζουν οι εργασίες σύνταξης του και γύρω στον Νοέμβριο οριστικοποιείται.
Από τα βασικά μεγέθη τα έσοδα και τα έξοδα εκτιμώνται με βάση παραδοχές και εκτιμήσεις για την επόμενη οικονομική χρονιά.
Οι διευθυντές των τμημάτων της εταιρείας συντάσουν ο καθένας τον προπολογισμό του τμήματος τους και είναι ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ για την εκτέλεση του. Δηλαδή είναι υπόλογοι για τυχόν αποκλίσεις κατά την εκτέλεση του.
Ένα σημαντικό σημείο οι προμήθειες εντάσσονται στο προυπολογισμό και βασίζονται στους στόχους της εταιρείας και τις λειτουργικές δαπάνες των τμημάτων.
Από την στιγμή που ο προυπλογισμός εγκριθεί από το διοικητικό συμβούλιο δεν επιτρέπονται αλλαγές και προσθήκες παρά μόνο για εξαιρετικούς λόγους.
Τα παραπάνω είναι αυτονόητα για κάθε μεγάλη εταιρεία αλλά στην Ελλάδα ΟΛΕΣ οι κρατικές και ελεγχόμενες από το κράτος υπηρεσίες και οργανισμοί δεν ακολούθησαν ποτέ τις παραπάνω διαδικασίες. Οι μισές δεν συντάσσουν ΠΟΤΕ προυπολογισμούς. Πάρα πολλές δεν συντάσσουν ούτε ισολογισμούς αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Όμως και αυτές οι κρατικές εταιρείς που συντάσσουν προυπολογισμό το κάνουν για τα μάτια του κόσμου χωρίς καμμιά πρακτική αξία. Τα νούμερα των προυπολογισμών είναι ενδεικτικά και πολλές φορές τελείως τυχαία. Ο προυπολογισμός μετά την σύνταξη του αντί να είναι ο οδηγός για όλους μπαίνει σε ένα ντουλάπι και η εταιρεία δουλέυει σαν ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, ότι θυμάται ο καθένας και όποιος πείσει την διοίκηση αλλάζει τα νούμερα συνεχώς οδηγώντας σε τεράστιες αποκλίσεις συνήθως προς διεύρυνση των ελλειμάτων.
Κανένας ποτέ δεν είναι υπεύθυνος για την μη τήρηση των μεγεθών του προυπολογισμού και τα διορισμένα από την κυβέρνηση διοικητικά συμβούλια πάντα με ευκολία εγκρίνουν δεκάδες αποκλίσεις και μετατροπές καθώς και τα τελικά αποτελεσμάτα χωρίς ποτέ να ζητάνε απολογισμό απο κανένα , αρκεί να είναι χαρούμενος το αφεντικό τους ( αρμόδιος υπουργός).
ΤΑ παραπάνω δεν συμβαίνουν τυχαία είναι το απαραίτητο πλαίσιο λειτουργίας των πελατειακών σχέσεων κυβέρνησης και μεγάλων ντόπιων οικογενειακών παραγόντων που μερικές φορές φτάνουν στην κηδεμόνευση ολόκληρων κλάδων της ελληνικής οικονομίας από συγκεκριμένους επιχειρηματίες.
Για ΠΡΩΤΗ φορά σε οργανισμό του δημοσίου, τον ΟΤΕ , οι ιδιώτες που πλέον έχουν τον έλεγχο ανακοίνωσαν την αλλαγή στο καθεστώς των προμηθειών , πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων κάθε χρόνο, με την εισαγωγή της σύνταξης και ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ πραγματικού προυπολογισμού. Θα δούμε στο τέλος του 2009 αν ο επιθυμητός στόχος θα επιτευχθεί.
Δυστυχώς οι υπόλοιποι οργανισμοί αλλά και τα ίδια τα υπουργεία δεν πρόκειται να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ΟΤΕ. θα συνεχίσουν την λειτουργία τους στην τύχη και στα προστάγματα των αφανών αφεντικών τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου